Ο ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΝΑ ΚΑΤΡΙΤΣΗ
Σάββατο 26 Ιουλίου, στις 19.15
Ο ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος Μάνος Ελευθερίου ανοίγει την καρδιά του στην Έλενα Κατρίτση και στην εκπομπή «Προσωπικά»
Σε μία εκ βαθέων συνέντευξη, που πλημμυρίζει από συναισθήματα και συγκίνηση, ο Μάνος Ελευθερίου αναπολεί «τα λόγια και τα χρόνια» της ζωής του. Ταξιδεύει στην αγαπημένη του Σύρο, στα παιδικά του χρόνια, μιλά για τις όμορφες και… τις «άγριες» εικόνες που έχουν εντυπωθεί στο μυαλό του, αλλά και για τις αγαπημένες του συλλογές
Θυμάται τις «κλειστές πόρτες» που συνάντησε πολλές φορές στη ζωή του, αλλά και τις ευτυχισμένες στιγμές που έζησε, συνεργαζόμενος με μεγάλους συνθέτες. Μιλά για τα βιβλία του, το θέατρο, αλλά και το ερωτικό μυθιστόρημα που έχει αρχίσει να γράφει. Για τη θέση που έχει ο έρωτας της ζωής του, τα παιδιά που υπεραγαπά και γιατί λείπουν από τη δική του ζωή… για την επιλογή του να μείνει όλα τα χρόνια μέχρι που «έφυγαν» οι γονείς του στο ίδιο σπίτι.
Αναφέρεται στους φίλους, αλλά και στους εχθρούς του και στις σκληρές κριτικές που έχει δεχτεί, στις απογοητεύσεις που έχει αντιμετωπίσει… Εκμυστηρεύεται τους λόγους που τον οδήγησαν να σκεφτεί να βάλει τέλος στη ζωή του, αλλά και την επιθυμία του να καεί η σωρός του.
Ο μεγάλος δημιουργός Μάνος Ελευθερίου ξεδιπλώνει άγνωστες πτυχές της ζωής του και καθηλώνει με την ειλικρίνεια και την απλότητά του.
«…Δούλεψα σκληρά καταρχήν σαν υπάλληλος. Σαράντα πέντε χρόνια δεν ήμουν αεράτος. Σαράντα πέντε χρόνια ήμουν κανονικός υπάλληλος οκτώ με τέσσερις, που λένε, αλλά δεν ήταν καθόλου τέσσερις τις περισσότερες φορές, πήγαινε μέχρι και δέκα το βράδυ. Και Σάββατο και Κυριακή. Έφτυσα αίμα κυριολεκτικά…»
«…Στο βιβλίο “Τα λόγια και τα χρόνια” αυτό που με ενδιέφερε ήταν να βάλω όλα τα τραγούδια. Όταν διάβασα τους στίχους, ψυχρά χωρίς τη μουσική, γιατί η μουσική έχει τη μαγεία να δίνει ομορφιά και σε άσχημους στίχους, διαπίστωσα ότι κάποιοι στίχοι είναι δεύτερο πράγμα. Τώρα θα μου πείτε όλοι οι άλλοι είναι καλοί; Είναι πάντως καλύτεροι από αυτούς που πέταξα. Μου έκανε εντύπωση πως τσιμπήσανε οι συνθέτες και μελοποίησαν τα τραγούδια αυτά…»
Για το εάν ως δημόσιο πρόσωπο νιώθει «φυλακισμένος» στην εικόνα που οι άλλοι έχουν δημιουργήσει για αυτόν, αλλά για την κριτική και τα σχόλια που έχουν κατά καιρούς γραφτεί σε σχέση με τις επιλογές του…
«Ουδείς ανόητος μπορεί να συγχωρήσει ή να ανεχτεί οτιδήποτε! Λέγοντας ουδείς ανόητος εννοώ άνθρωπος που είναι μικρής πνοής άνθρωπος, κακόβουλος. Αυτός δεν μπορεί να συγχωρήσει τίποτα… ούτε να κάνεις το κέφι σου… Δεν θα ήθελα να προκαλέσω κάνοντας το κέφι μου, γιατί αυτό θα διαρκέσει 5-10 λεπτά, ενώ τα βέλη που θα μου ρίξει ένας κακός άνθρωπος δεν βγαίνουν από πάνω σου. Στη ζωή μου έχω δεχτεί πολλά βέλη… δεν θέλω να τα θυμάμαι. Αυτά προσπαθώ να τα γράφω στους στίχους μου. Είτε ξεκάθαρα για να τα καταλαβαίνουν όλοι, είτε να τα λέει ένας τρίτος και πάντα από πίσω είμαι εγώ».
Για τις φορές που σκέφτηκε να βάλει τέλος στη ζωή του…
«Ήταν τρεις, τέσσερις φορές… Ήτανε οριακά πια τα πράγματα. Ορισμένοι, ας πούμε, με έφεραν στο μη περαιτέρω. Δεν μπορούσα πια να ανταπεξέλθω… Λες, μέχρι εδώ είναι τα πράγματα…»
Για την επιθυμία του να καεί η σωρός του…
«Όταν πεθάνεις, θα πας ακόμα πιο βαθιά από εκεί που σε βάζουν, αλλά έλα που εμένα δεν θα με βάλουν στο χώμα… Θα με πάνε στη Βουλγαρία για να με κάψουν. Είμαστε θεοκρατικό κράτος σαν την Περσία… το ιερατείο απαγορεύει το κάψιμο των νεκρών… εγώ όμως δεν θέλω να υπάρχει τίποτα απολύτως από μένα. Τίποτα. Θα υπάρχουν τα τραγούδια μου, να τα ακούει ο κόσμος. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου εάν θα αναφέρουν το όνομά μου ή όχι. Το σημαντικό, είναι ότι όταν αρέσει σε κάποιον ένα τραγούδι και το τραγουδάει, του δίνει χαρά. Αυτό είναι ο καλύτερος έπαινος για μένα…»
«ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ» με την Έλενα Κατρίτση, Σάββατο 26 Ιουλίου, στις 19:15 ΝΕΡΙΤ
