ΕΚΠΟΜΠΗ 7η
Κυριακή 15 Φεβρουαρίου στις 15.30, ΝΕΡΙΤ
Μαρίνα :«…Δεν θέλω να θυμάμαι τη στιγμή της σύλληψης. Δεν θέλω να τη φέρνω στο μυαλό μου. Από τη στιγμή που βρέθηκα εκεί μέσα αρνήθηκα να μετρήσω μήνες, ημέρες, ώρες…»
Μαρίνα :«….Πήγαινα για να δώσω εξετάσεις στην Α’ Λυκείου με τις χειροπέδες και πάθαινα κρίσεις πανικού… Μας κοιτούσαν όλοι που πηγαίναμε με την κλούβα, σαν να ήμασταν εκθέματα…»
«…Όταν αποφυλακίζονται ,κουβαλάνε το «άγχος της ελευθερίας» γιατί δεν ξέρουν πώς να τη διαχειριστούν …. Υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια… Όταν πεις ότι είμαι αποφυλακισμένος αρχίζει η διαδικασία του στιγματισμού…» Γιώργος Νικολόπουλος καθηγητής εγκληματολογίας και πρόεδρος Δ.Σ. της Επανόδου. (Κέντρο επανένταξης αποφυλακιζομένων)
Παναγιώτης: «Το μόνο που ζητάμε είναι δουλειά… Επειδή προερχόμαστε από τη φυλακή, με τη πρώτη ευκαιρία θέλουν να μας «κρεμάσουν» στα περίπτερα… Ξέρεις ότι είσαι το πιο εύκολο θύμα…. Σκέφτεσαι πως εάν συμβεί κάτι, ο πρώτος που θα ταλαιπωρηθεί είσαι εσύ…»
Μαρίνα: «Δεν αισθάνομαι στιγματισμένη γιατί αθωώθηκα…. Παρόλα αυτά η κοινωνία παραμένει αμείλικτη, σκληρή. Το πόσο ένοχος ή αθώος είναι κάποιος, δεν το ξέρει κανείς…. Το θέμα είναι ότι έχεις κάνει φυλακή…»
«Αυτό που τους λέω όταν αποφυλακίζονται είναι προχώρα, μην γυρίζεις πίσω… Μην γυρίζεις πίσω θα γίνεις στήλη άλατος… Ξαναγύρισε στο σπίτι, ξαναγύρισε στους γονείς σου, αγκάλιασε τους… Μην ξαναγυρίσεις στη φυλακή», Κλήμης Πυρουνάκης, υπεύθυνος του Δικτύου Στήριξης Φυλακισμένων και Αποφυλακισμένων Γυναικών.
Και μετά τη φυλακή, τι; Πρώην κρατούμενοι μιλούν για τις δυσκολίες της φυλακής, αλλά και το «σοκ» που δημιουργεί η αποφυλάκιση, καθώς καλούνται να αντιμετωπίσουν την προκατάληψη της κοινωνίας. Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις. Άνθρωποι που πίστεψαν σ’ αυτούς και τους βοήθησαν να βρουν το δρόμο τους.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΝΑ ΚΑΤΡΙΤΣΗ
Κυριακή 15 Φεβρουαρίου στις 15.30, ΝΕΡΙΤ
